सुंदर शालेय दिवसांची आठवण
मागच्या आठवड्यात मला माझ्या शालेय मित्र विनोद बोथरा
यांच्या वाढदिवसाला जाण्याची सुंदर संधी मिळाली. अजून खास म्हणजे
तिथे आमचे बरेच जुने शालेय मित्र भेटले. विनोदच्या मुलांनी खूप छान
त्याला सुद्धा surprise असा हा कार्यक्रम आयोजित केला होता.
विनोद यांच्या जीवनप्रवासातील महत्त्वाच्या टप्प्यांचे सुंदर दर्शन घडवणारा
हा सोहळा खूप भावपूर्ण आणि आठवणींनी भरलेला होता.
त्यातील सर्वात सुंदर क्षण म्हणजे आम्ही सगळे जुने शालेय मित्र एकत्र
जमून घेतलेला तो फोटो, हातात “स्कूल चले” लिहिलेली पाटी धरलेली.
तिथे आमचे बरेच जुने शालेय मित्र भेटले. विनोदच्या मुलांनी खूप छान
त्याला सुद्धा surprise असा हा कार्यक्रम आयोजित केला होता.
विनोद यांच्या जीवनप्रवासातील महत्त्वाच्या टप्प्यांचे सुंदर दर्शन घडवणारा
हा सोहळा खूप भावपूर्ण आणि आठवणींनी भरलेला होता.
त्यातील सर्वात सुंदर क्षण म्हणजे आम्ही सगळे जुने शालेय मित्र एकत्र
जमून घेतलेला तो फोटो, हातात “स्कूल चले” लिहिलेली पाटी धरलेली.
त्या एका क्षणाने आम्हाला थेट बालपणात नेऊन सोडले.
त्या संध्याकाळी माझ्यासाठी अजून एक खास अनुभव मिळाला.
कुणीतरी मला शीर्षासन योगासन करण्याचे आव्हान दिले.
खूप वर्षांपासून केलेले नव्हते, पण मी प्रयत्न करायचे ठरवले.
आणि आश्चर्य म्हणजे मी यशस्वी झालो! जरी मी नियमित व्यायाम करत असलो
तरी शीर्षासन माझ्या सरावाचा भाग नव्हता. पण त्या क्षणी असे वाटले की
शाळेत शिकलेले धडे अजूनही माझ्या अंगी आहेत.
हे करताना मला आठवले ते आमचे ८ वीचे दिवस.
त्या संध्याकाळी माझ्यासाठी अजून एक खास अनुभव मिळाला.
कुणीतरी मला शीर्षासन योगासन करण्याचे आव्हान दिले.
खूप वर्षांपासून केलेले नव्हते, पण मी प्रयत्न करायचे ठरवले.
आणि आश्चर्य म्हणजे मी यशस्वी झालो! जरी मी नियमित व्यायाम करत असलो
तरी शीर्षासन माझ्या सरावाचा भाग नव्हता. पण त्या क्षणी असे वाटले की
शाळेत शिकलेले धडे अजूनही माझ्या अंगी आहेत.
हे करताना मला आठवले ते आमचे ८ वीचे दिवस.
आमचे पी.टी. शिक्षक भांगळे सर यांनी आमच्यासाठी योगाभ्यासाचे वर्ग घेतले होते.
त्याच वेळी माझ्या आयुष्यात योग आणि व्यायामाची आवड निर्माण झाली.
त्या काळी लागलेली सवय आजही माझ्या आयुष्याचा अविभाज्य भाग आहे.
आणि त्याच सवयीमुळे मी शीर्षासनाचे आव्हान इतक्या सहजतेने पूर्ण करू शकलो.
याच आठवणींत भर टाकणारा अजून एक क्षण होता
१५ ऑगस्टचा. शाळकरी मुलांची प्रभात फेरी पाहण्याची संधी मिळाली.
शालेय काळात आपणही अशा फेरीत भाग घेत असू.
मुलांना तितक्याच उत्साहाने चालताना पाहून स्वातंत्र्यदिनाच्या शालेय जीवनच्या
त्या आठवाणी आठवणि पुन्हा डोळ्यांसमोर उभ्या राहिल्या.
त्याच वेळी माझ्या आयुष्यात योग आणि व्यायामाची आवड निर्माण झाली.
त्या काळी लागलेली सवय आजही माझ्या आयुष्याचा अविभाज्य भाग आहे.
आणि त्याच सवयीमुळे मी शीर्षासनाचे आव्हान इतक्या सहजतेने पूर्ण करू शकलो.
याच आठवणींत भर टाकणारा अजून एक क्षण होता
१५ ऑगस्टचा. शाळकरी मुलांची प्रभात फेरी पाहण्याची संधी मिळाली.
शालेय काळात आपणही अशा फेरीत भाग घेत असू.
मुलांना तितक्याच उत्साहाने चालताना पाहून स्वातंत्र्यदिनाच्या शालेय जीवनच्या
त्या आठवाणी आठवणि पुन्हा डोळ्यांसमोर उभ्या राहिल्या.
