Who Am I?

 🌼 मी कोण? आत्मपरीक्षण – एक चिंतन

Who Am I? – Self-Reflection and Inner Awakening

(Original Writing – 1992 | Rewritten for sanjeevchaudhary.com & MuktAI, 2025)

🌱 प्रस्तावना आपण सगळेच आनंदी, शांत आणि सुखी जीवन जगायची इच्छा ठेवतो.  पण फक्त इच्छा असून काही होत नाही — प्रयत्न, दिशादर्शन आणि  आत्मनियोजन यांची जोड मिळाली तरच सुखाचं जीवन शक्य होतं. Introduction Every one of us desires a happy, peaceful,  and fulfilling life. But desire alone is not enough —  only when effort, direction, and inner discipline unite,  does true happiness emerge. Hindi: हम सब एक सुखी, शांत और संतुलित जीवन जीना चाहते हैं। लेकिन सिर्फ इच्छा रखने से कुछ नहीं होता — जब प्रयास, दिशा और आत्मअनुशासन एक साथ आते हैं, तभी जीवन सच्चे सुख का रूप लेता है। 🔍 श्रद्धा आणि आत्मपरीक्षण आपल्यातली श्रद्धा आणि विश्वास हाच आपला खरा देव आहे.  श्रद्धा म्हणजे अंतिम सत्यावरचा विश्वास, आणि विश्वास म्हणजे स्वतःवरचा. आत्मपरीक्षण म्हणजे स्वतःशी संवाद —  शब्दांत नव्हे, तर हृदयातून. तो अनुभव आणि ती जाणीव  हेच खरे ज्ञान. Faith and Self-Reflection The real divinity lives within us — as faith and trust.  Faith is belief in the ultimate truth; trust is belief in oneself.  Self-reflection is an intimate dialogue with your own inner being —  not through words, but through awareness.  That silent awareness is the beginning of wisdom. Hindi: हमारे भीतर की श्रद्धा और विश्वास ही हमारा असली ईश्वर हैं। श्रद्धा का अर्थ है – परम सत्य पर भरोसा, और विश्वास का अर्थ है – स्वयं पर भरोसा। आत्मपरीक्षण का मतलब है अपने आप से  संवाद करना — शब्दों से नहीं, बल्कि हृदय की शांति से। वह अनुभव और वहजागरूकता ही सच्चा ज्ञान है। 💫 भाग्य आणि अस्वस्थता आपण किती भाग्यवान आहोत हे जाणून घ्या —  या जन्मात आपल्याला भारतभूमी लाभली आहे.  परंतु स्वातंत्र्य असूनही मनात अस्वस्थता का?  कदाचित आपण आपल्या अंतर्मनातील परमेश्वराशी संपर्क हरवला आहे. Fortune and Restlessness We are truly blessed to be born on this sacred land.  Yet, even in freedom, the mind feels restless.  Perhaps we have lost touch with the divine within —  the quiet consciousness that guides us. Hindi: हम कितने भाग्यशाली हैं कि हमें भारतभूमि पर जन्म मिला है। फिर भी स्वतंत्रता के बावजूद मन में बेचैनी क्यों है? शायद हमने अपने भीतर के परमात्मा से संपर्क खो दिया है। 🕊️ परीक्षण आणि विवेक “जे सांगितलं गेलं त्यावर अंधविश्वास ठेवू नका.  जे गुरु सांगतील ते फक्त श्रद्धेने ग्रहण करू नका.  स्वतः विचार करा, परीक्षण करा, आणि जे सत्य वाटेल त्यावरच विश्वास ठेवा.” Inquiry and Discernment “Do not blindly believe what has been told.  Do not accept a teacher’s words merely out of reverence.  Think deeply, test everything, and  trust only what feels truly right to your soul.” Hindi: “जो कहा गया है, उस पर अंधविश्वास मत करो। जो गुरु कहते हैं, उसे सिर्फ श्रद्धा के कारण मत स्वीकारो। स्वयं विचार करो, परखो, और जो सत्य तुम्हारे मन को सही लगे, उसी पर विश्वास करो।” अनुभव पर आधारित श्रद्धा, अंधविश्वास से कहीं श्रेष्ठ है — क्योंकि अनुभव ही भीतर के प्रकाश का जन्म देता है। 🌸 बदलाचा क्षण तुमच्या आयुष्यातील एक क्षण तुमचं संपूर्ण जीवन बदलून टाकू शकतो.  तो क्षण म्हणजेच जागृतीचा क्षण — जेव्हा माणूस स्वतःला ओळखतो  आणि स्वतःकडूनच स्वतःचा शोध घेतो. The Moment of Transformation There comes a single moment in life that transforms everything —  a moment of awakening when you finally see who you truly are,  and your search turns inward Hindi: जीवन में एक ऐसा क्षण आता है जो सब कुछ बदल देता है। वही क्षण जागृति का होता है — जब मनुष्य स्वयं को पहचानता है और अपने भीतर अपने ही स्वरूप की खोज करता है। ✨ सत्याचं नव्याने दर्शन सत्य कधीच बदलत नाही, फक्त आपल्या समजुती बदलतात.  गीतेत सांगितलेलं सत्य आजही तितकंच लागू आहे.  विचारांचा प्रवाह ज्या दिशेने, तशीच जीवनाची वाट ठरते.  म्हणूनच दुःख आणि समाधान हे दोन्ही आपल्या विचारांमधून निर्माण होतात. Rediscovering Truth Truth never changes — only our understanding of it evolves.  The wisdom of the Gita still breathes in every age.  As your thoughts flow, so flows your life.  Joy and sorrow are born from the same stream —  the stream of your own mind. Hindi: सत्य कभी बदलता नहीं — सिर्फ हमारी समझ बदलती है। गीता में जो सत्य बताया गया था, वह आज भी उतना ही प्रासंगिक है। विचार जिस दिशा में बहते हैं, जीवन उसी दिशा में चलता है। इसीलिए दुःख और सुख, दोनों हमारे विचारों से ही जन्म लेते हैं। 🌼 निष्कर्ष “मी कोण?” हा प्रश्न माणसाला अंतर्मुख करतो, अहंकार मोडतो  आणि आत्मज्ञानाचं द्वार उघडतो. श्रद्धा आणि विवेक यांच्या संगमातूनच  सुख, शांतता आणि समाधान निर्माण होतं. Conclusion The question “Who am I?” dissolves the ego and  opens the doorway to self-knowledge.  True peace, joy, and balance arise only where faith meets wisdom —  and where thought meets silence. Hindi: “मैं कौन हूँ?” यह प्रश्न मनुष्य को अंतर्मुख करता है, अहंकार को तोड़ता है और आत्मज्ञान का द्वार खोलता है। श्रद्धा और विवेक के संगम से ही सच्चा सुख, शांति और संतोष जन्म लेते हैं।

✍️ लेखक: संजीव चौधरी | Original Writing: 1992 | Rewritten for sanjeevchaudhary.com & MuktAI (2025)

Click to Read pdf Book - In Search of Chyren

My Posts

Little Delight - YouTube Channel

My Videos
Home

Diwali Road Trip: Pune–Belagavi–Bengaluru–Dandeli

 

Diwali Road Trip: Pune–Belagavi–Bengaluru–Dandeli – A Journey of Light and Memories

From college nostalgia in Belagavi to family Diwali in Bengaluru and serenity in Dandeli — a journey that glowed brighter than the diyas themselve

Every road has a story — and Priyanka has turned ours into a beautiful 3-minute memory!
Join us on our Pune–Belagavi–Bengaluru journey 🎞️
👉 https://youtu.be/uRJdGMx4LTg

This Diwali, we decided to make our celebration even more special —
by turning it into a long road trip to Bengaluru to enjoy the festival of lights
with our family and friends.


Our journey began with a nostalgic one-day halt at Belagavi, a city that holds
a very special place in my heart. It’s where I spent my golden engineering
years at GIT College (1979–1984) — days filled with friendship, laughter,
and dreams that shaped who I am today.

The most memorable part of this visit was meeting our Belagavi
local friend from that era, Avinash Patil, who came to greet us with
the same warmth and energy as old times. He took us on a delightful nostalgic tour
of all the places that defined our youth — the old GIT campus,
where our first batch had started the journey, the Patravali Building where we used to stay
(now under redevelopment), the Kallimani and Bagi Buildings,
and the RPD corner, where we spent countless hours of fun and conversation.
Adding to the joy, my classmate Veenitha Gejji, now a retired Professor at GIT College,
also visited us — making the moment even more special. It truly felt like
reliving the golden chapter of our college life once again.

After celebrating a wonderful Diwali in Bengaluru, surrounded by the

warmth of loved ones,we began our return journey —
but not before a two-day stop at Dandeli,
one of Karnataka’s most beautiful nature escapes. The lush forests, serene river,
and the call of the wild made those two days a perfect blend of adventure and peace.

In the end, this Diwali turned into much more than a festival
— it became a beautiful journey of reconnecting with old memories,
cherishing family bonds, and celebrating the light that travels with us wherever we go.

दिवाळी रोड ट्रिप : पुणे–बेळगाव–बंगळुरू–दांदेली – प्रकाश आणि आठवणींचा प्रवास

या दिवाळीत आम्ही ठरवलं की यंदाची दिवाळी थोडी वेगळी आणि खास करायची —

म्हणून आम्ही ठरवलं पुण्याहून बंगळुरूला एक सुंदर लांब रोड ट्रिप करून

कुटुंबीय आणि मित्रमंडळीसोबत दिवाळी साजरी करायची.

आमच्या प्रवासाची सुरुवात झाली बेळगावातील एका दिवसाच्या भावनिक थांब्याने —

माझ्या हृदयात कायम खास स्थान असलेल्या या शहरात मी माझी सुवर्ण इंजिनिअरिंगची

वर्षे घालवली होती — GIT कॉलेजमध्ये (१९७९–१९८४). त्या दिवसांतील

मैत्री, हशा आणि स्वप्नांनी आजचा मी घडवला.

या भेटीतील सर्वात अविस्मरणीय भाग म्हणजे त्या काळातील आमचा स्थानिक मित्र अविनाश पाटील

आमच्याशी भेटायला आला. त्याने आम्हाला त्या काळातील अनेक ठिकाणांची सफर घडवली —

जुना GIT कॅम्पस, जिथे आमच्या पहिल्या बॅचचा प्रवास सुरू झाला होता,

पत्रावली बिल्डिंग (जिथे आम्ही राहायचो, सध्या पुनर्विकासाच्या टप्प्यात आहे),

कल्लिमणी बिल्डिंग, बागी बिल्डिंग, आणि तो ओळखीचा RPD कॉर्नर,

जिथे आम्ही असंख्य तास हशा आणि गप्पांमध्ये घालवले होते.

याशिवाय माझी वर्गमैत्रीण विनीथा गेजी आता आपल्या GIT कॉलेजमध्ये सेवानिवृत्त प्राध्यापक आहे,

तीही भेटायला आली — आणि त्या भेटीने या आठवणींच्या प्रवासाला अधिक अर्थपूर्ण बनवलं.

काही क्षणांसाठी असं वाटलं, जणू पुन्हा एकदा आपण त्या सुवर्ण काळात परतलो आहोत.

बंगळुरू येथे कुटुंब आणि मित्रमंडळीसोबत आनंदात दिवाळी साजरी केल्यानंतर आम्ही परतीच्या प्रवासाला निघालो — पण त्याआधी दांडेली येथे दोन दिवसांचा सुंदर थांबा घेतला. कर्नाटकातील हे निसर्गरम्य ठिकाण — दाट अरण्य, शांत नदी आणि पक्ष्यांच्या किलबिलाटाने भरलेलं — दोन दिवसांसाठी एक अद्भुत साहस आणि शांततेचा संगम ठरलं.

शेवटी, ही दिवाळी फक्त उत्सव राहिली नाही — ती बनली एक सुंदर जीवनप्रवास — जुन्या आठवणींना पुन्हा जपण्याचा, कुटुंबीय नात्यांना अधिक घट्ट करण्याचा आणि आपल्या सोबत प्रवास करणाऱ्या प्रकाशाचा उत्सव साजरा करण्याचा.

My Posts

Little Delight - YouTube Channel

My Videos
Home

Happy Diwali 2025

 

🪔✨ **Happy Deepavali | शुभ दीपावली** ✨🪔

प्रकाशाच्या या सणाने तुमचं घर आनंद, शांती आणि समृद्धीने उजळून निघो.

प्रत्येक दिवा नव्या आशेचा किरण ठरो, प्रत्येक प्रार्थना प्रेमाचा स्पर्श देवो,

आणि परिवार-मित्रांच्या सहवासात प्रत्येक क्षण आनंदाने भरून जावो.

ही दीपावली नव्या सुरुवातीची, उज्ज्वल विचारांची

आणि सकारात्मकतेने भरलेल्या जीवनाची ठरो.

संजीव चौधरी परिवारा तर्फ़े

आपणास आणि आपल्या परिवाराला दीपावलीच्या हार्दिक शुभेच्छा! 🌸🪔

My Posts

Little Delight - YouTube Channel

My Videos
Home

Meena — the foundation of my Family First life

 

१५ ऑक्टोबर २०२१ — मीनाला जाऊन आज चार वर्षं झाली.
पण तरीही,
मीना, तू गेलीस नाहीस —

तू त्या पोपटाच्या नजरेतून आम्हाला आजही भेटतेस,
तू आमच्या घरातल्या शांत कोपऱ्यातून हळूच हसतेस,
आणि तू आमच्यातल्या प्रत्येक चांगल्या कृतीत आजही जगतेस.

काळ पुढे सरकत आहे, पण आठवणी मात्र अजूनही ताज्या आहेत —

आज मागे वळून पाहताना एकच जाणवतं —
“सुखी आयुष्याचा सगळ्यात मोठा मंत्र मी तुझ्याकडूनच शिकलो.”
आणि तो मंत्र होता — Family First.

February 11, 1996, was a defining day for Meena and me—we made the bold decision to move from Jalgaon to Pune. Some choices in life are tough, but they often lay the foundation for a brighter future.

https://www.facebook.com/share/r/14T9HAGK69L/

तू आमच्या छोट्या विश्वाची खरी रक्षक होतीस —

एक अशी शक्ती जी न दिसताही कायम जाणवते,
एक असा आधार जो अजूनही आमच्या आयुष्याच्या प्रत्येक निर्णयामागे उभा आहे.

तुझं प्रेम, तुझी शिकवण, आणि तुझं अस्तित्व
आजही आमच्यात मिसळलेलं आहे —
जणू श्वासांसारखं, सहज पण अत्यावश्यक.

Memories from my Old blog post

आज परत एकदा पोपट आमच्या घरी चौथ्यांदा आला.  

२१ ऑक्टोबर २०२१ ला एक पोपट सरळ घरात आला आणि हर्षद च्या  केसांना स्पर्श करून घरात बेसिन वर बराच वेळ बसला  आणि त्या नंतर ज्या खिडकीमधून तो आला होता त्याच खिडकीमध्ये कितीतरी वेळ बसून होता . 

१५-ऑक्टोबर २०२१ ला मीना अचानक दसऱ्याच्या दिवशी आम्हाला सोडून गेली त्या नंतर लगेच हा प्रसंग घडला . 

त्या नंतर बरोबर एक  वर्षा  नंतर  वर्ष श्राद्धाला पोपट बाल्कनी मध्ये आला होता. 

त्या नंतर आता मागच्या आठवड्यात हर्षद रात्रभर खोकल्यामुळे जागा होता तेव्हा सकाळी ३ पोपट खिडकीमध्ये बसून प्रियंकाला उठवून गेलेत . 

आणि आज तर आकस्मित घडले. 

आज सकाळी आम्ही अभिषेक बरोबर  वीडियो कॉल  वर होतो आणि त्यात मीनाची खूप आठवण काढली 

आणि संधयाकाळी  आभाळ भरून आले होते म्हणून प्रियांका बाल्कनी मध्ये गेली आणि तिने मला आवाज दिला . मी बाल्कनी मध्ये  जाऊन आभाळ बघितले आणि  परत घरत आलो . प्रियंकाने परत आवाज दिला आणि ह्या बाजूचे आभाळ बघा म्हणून मला बोलावले मी परत गेलो आणि आमचे हे सगळे बोलणे  तो पोपट शांतपणे बसून ऐकत होता पण उडून गेला नाही.  

त्यांनतर आमचे त्या पोपटा  कडे लक्ष गेले .

प्रियांका म्हणाली बाबा फोटो काढा,

मी हा फोटो काढला. त्या नंतर त्या पोपटा बरोबर एक सेल्फी घ्यावी अशी मला खूप इच्छा झाली आणि मी वळून सेल्फी घेण्याचा प्रयत्न करत होतो तर चमत्कार झाला . तो पोपट सरळ माझ्या पाठीवर येऊन बसला . 

प्रियंकाने माझ्या हातून फोन घेतला आणि  खूप फोटो आणि विडिओ घेतला. 

बराच वेळ माझ्या पाठीवर बसून माझ्या गालाला पण त्याने छान  स्पर्श केला. आणि त्या नंतर 

जाताना प्रियंकाला स्पर्श करून थँक यू  म्हणून तो उडून गेला. 

 आमच्या साठी ती पोपट मैना म्हणजे आमची मीनाचा आहे. 

आणि त्या परमेश्वराचे खूप खूप धन्यवाद जो  आम्हाला त्याच्या अद्भुत चमत्काराचे साक्षीदार बनवतो. 

 

My Posts

My Videos
Home